Nga Redi Minga:
Në çdo shoqëri, ka vlera që nuk preken. Ka kufij që nuk kalohen. Ka të shenjta që nuk negociohen. Kur këto cenohen – shpeshherë edhe pa u kuptuar – shoqëria fillon të humbasë rrënjët e saj dhe fjalët që dikur kishin peshë, kthehen në tinguj bosh.
Njeriu e humbet njerëzoren sapo shkel mbi Krijuesin, nënën, babën, gruan, fëmijën, gjuhën dhe mësuesit e dijes. Këto janë themelet e ekzistencës sonë, shtyllat mbi të cilat është ngritur identiteti i çdo kombi. Kur këto përçmohen, fjala “komb” nuk ka më kuptim—sepse kombi nuk është vetëm territor; është lidhje shpirtërore, morale dhe kulturore.
Në momentin që njeriu mohon të drejtën e tjetrit për të menduar ndryshe, në momentin që fyen jetën, nderin apo vlerat e dikujt tjetër, ai i bie vetes themelet. Askush s’mund të quajë veten patriot apo atdhetar, nëse s’respekton dinjitetin njerëzor.
Ne jetojmë një kohë të rrezikshme, ku simbolet shpesh festohen pa u kuptuar, ku flamuri tundet, por zemra nuk rreh sipas vlerave të tij. Kur njeriu humbet lidhjen me të shenjtën, ai fillon të festojë diçka që realisht nuk e ka më brenda vetes.
Këtë krizë e shohim edhe në konceptin e nderit. Shpesh shoqëria ka ndërtuar mite boshe rreth moralit, duke e ngushtuar atë në një simbol krejt fizik: një cipë. Por nderi nuk është një hymen i paprekur—nderi është një shpirt i pastër, një karakter i qëndrueshëm, një fjalë që nuk zbehet dhe një vepër që nuk të turpëron.
A ka vlerë virgjëria (nderi) kur cipa është e qepur, por shpirti është i kalbur?
Kjo pyetje godet thelbin e hipokrizisë moderne. Shoqëria ka krijuar iluzione të jashtme për të fshehur prishjen e brendshme. Po ndërkohë, nderi i vërtetë është bërë i rrallë—sepse kërkon karakter, ndërgjegje dhe besë.
Një komb nuk mbahet me fasada. Nuk ringrihet me fjalë. Nuk shpetohet me festa boshe.
Rilindja e vërtetë nis brenda njeriut: në respektin ndaj jetës, ndaj familjes, ndaj gjuhës, ndaj dijes, ndaj tjetrit—edhe kur ai mendon ndryshe. Vetëm kështu fjala KOMB rikthehet në kuptimin e saj të parë: një bashkim vlerash, jo thjesht një bashkim njerëzish.
Në një epokë ku gjithçka relativizohet, është detyrë e çdo shqiptari ta mbrojë të shenjtën. Jo me fraza të mëdha, por me qëndrime të mëdha.
Vetëm atëherë nderi ka kuptim. Vetëm atëherë kombi ka themel. Vetëm atëherë Shqipëria ka shpresë.
Ndalohet kopjimi pa lejen e portalit PatriotikMedia.al. Ky material është i mbrojtur sipas ligjit nr. 35/2016 për të drejtën e autorit dhe të drejtat e lidhura me të.