By redaksia 
Nga Redaksia
Kur paralajmëruesi i rrezikut përqeshet nga ata që duhet të dëgjojnë më shumë
Në mitologjinë greke, Kasandra ishte profetesha që parashikonte me saktësi fatkeqësitë e mëdha që do ndodhnin — por me një mallkim të rëndë mbi vete: askush nuk e besonte. Sot, në politikën shqiptare, nuk është e pamundur të thuash se kjo figurë mitologjike ringjallet në mënyrën se si trajtohen disa zëra të fortë, të pavarur, të pakompromis.
Njëri prej tyre është pa dyshim: Avokati Altin Goxhaj.
Kur paralajmërimet merren për marrëzi
Që prej më shumë se një dekade, Altin Goxhaj ka denoncuar me emra, me dokumente dhe me zë të lartë ndikimin e rrjeteve globale të Sorosit në Shqipëri. Ka paralajmëruar për kapjen e drejtësisë, për rindërtimin si projekt korruptiv, për shndërrimin e opozitës në një fasadë të kontrolluar, për shkatërrimin e sovranitetit shqiptar përmes projekteve të tipit “Open Balkan”, e deri te planet më të thella që lidhen me axhendat e globalizmit dhe zëvendësimit të demokracisë kombëtare me teknokraci ndërkombëtare.
Për vite me radhë, ai është quajtur “konspirativ”, “i çmendur”, “radikal”, madje edhe “qesharak” nga media e korruptuar, komentuesit e paguar dhe politika që ushqehet nga servilizmi ndaj ambasadave dhe Soros-it.
Po a i dha koha të drejtë?
Fatkeqësisht për kritikët e tij, shumë nga paralajmërimet e Altin Goxhajt kanë nisur të marrin formë në realitet:
Reforma në drejtësi e financuar nga Soros, sot është nën akuzën e politizimit dhe përdorimit selektiv nga Rama për eliminim rivalësh — një fakt që as më besnikët e “Rilindjes” nuk mund ta mohojnë më.
Skandalet me landfillet, teatrin kombëtar, rindërtimin, janë denoncuar shumë më herët nga Goxhaj sesa janë përmendur nga SPAK apo nga opozita e kontrolluar.
“Opozita zyrtare” që ai e quan “opozita Sorosiane”, ka dalë gjithnjë e më shumë si bashkëpunëtore në heshtje e pushtetit.
Fjalët “axhendë LGBT”, “axhendë Soros”, “Open Society”, që dikur ishin tabu për t’u përmendur në debat publik, tani kanë hyrë me forcë edhe në retorikën e qytetarit të zakonshëm.
Pse nuk dëgjohet Kasandra?
Sepse sistemi e ka frikë të vërtetën që paralajmëron shkatërrimin e vet. Altin Goxhaj nuk u bë palë me askënd, nuk pranoi të blehej, nuk pranoi poste dhe nuk heshti. Ai u shndërrua në një zë i vetmuar — dhe si çdo profet i vërtetë, ai u përqesh, u margjinalizua dhe u shpall “heretik”.
“Mallkimi i Kasandrës” si koncept politik në Shqipëri
Në një shoqëri ku e vërteta matet me numrin e klikimeve apo me lejen e ambasadës amerikane, njerëz si Altin Goxhaj do të vuajnë mallkimin e Kasandrës.
Por historia na mëson se Kasandra kishte të drejtë, qyteti i Trojës u dogj, dhe ata që nuk e dëgjuan, pësuan.
Ja dhe përfundimi:
Tezat e Altin Goxhajt janë sot më aktuale se kurrë. Nëse shqiptarët duan të shpëtojnë nga kolapsi i shtetit, duhet të fillojnë të dëgjojnë zërat që nuk kanë interesa, zërat që nuk janë të blerë, dhe mbi të gjitha — zërat që kanë paralajmëruar para kohe.
Sepse nëse nuk dëgjojmë Kasandrat tona kombëtare sot, nesër do jemi qytetarë të një vendi që e dogjëm vetë nga injoranca dhe manipulimi./ PatriotikMedia.al
Ndalohet kopjimi dhe shpërndarja pa lejen e portalit PatriotikMedia.al. Ky material është i mbrojtur sipas ligjit nr. 35/2016 për të drejtën e autorit dhe të drejtat e lidhura me të.