Shqiptarët jepnin pasurinë për të bërë Shqipërinë – Sot bëjnë propagandë për ta grabitur Shqipërinë …

Nga Redaksia – PatriotikMedia.al

Kur në fund të shekullit XIX shqiptarët luftonin për ekzistencën kombëtare, kishte ende shpresë, sepse kishim njerëz me ideale. Ata nuk kërkonin pasuri, nuk shikonin larg për t’u larguar, nuk ishin militantë partie apo shërbëtorë ambasadash. Ata ishin bij të këtij kombi, që në vend të llafeve, jepnin pasurinë dhe jetën për një Shqipëri që ende nuk ekzistonte në hartë, por rronte në zemrat e shqiptarëve.

Rilindasit e Vërtetë: Themeltarët e Shqipërisë

1. Abdyl Frashëri (1839-1892) – Një nga themeluesit e Lidhjes së Prizrenit (1878). Në kohën kur Fuqitë e Mëdha donin të copëtonin Shqipërinë në favor të Serbisë, Malit të Zi dhe Greqisë, Abdyl Frashëri doli në mbrojtje të unitetit territorial të trojeve shqiptare. Ai udhëhoqi delegacione në Stamboll, Paris, Berlin, për të mbrojtur të drejtën e shqiptarëve për vetëvendosje.
2. Pashko Vasa (1825-1892) – Autori i thirrjes së pavdekshme “Mos shikoni kisha e xhamia – Feja e shqiptarit është shqiptaria!”. Ai ishte ndër të parët që kuptoi se përçarja fetare ishte një armë e huaj për të copëtuar kombin.
3. Sami Frashëri (1850-1904) – Një ndër ideologët e mëdhenj të kombit, që shkroi “Shqipëria ç’ka qenë, ç’është dhe ç’do të bëhet”, një vepër vizionare që parashikonte një shtet shqiptar të fortë, të bashkuar dhe sovran. Ai fliste për arsimimin, unitetin dhe zhvillimin kombëtar, ndërkohë që Europa fliste për copëtimin tonë.
4. Ismail Qemali (1844-1919) – Njeriu që më 28 Nëntor 1912 shpalli Pavarësinë e Shqipërisë, duke e nxjerrë përfundimisht nga kthetrat e Perandorisë Osmane, ndërkohë që gjysma e Europës përpiqej ta fshinte nga ekzistenca.
5. Hasan Prishtina, Isa Boletini, Luigj Gurakuqi, Avni Rustemi – Luftëtarë dhe mendje të ndritura që dhanë jetën për të mbrojtur identitetin kombëtar. Nuk kishin sponsorë ndërkombëtarë, por besim tek Shqipëria.

Europa kundër Shqipërisë: Një histori e fshehur tradhtie

Nga Kongresi i Berlinit (1878) te Konferenca e Ambasadorëve në Londër (1913), Evropa ka qenë gjithmonë palë me fqinjët grabitqarë dhe kurrë me kombin shqiptar. Ajo lejoi Serbinë dhe Greqinë të pushtojnë troje shqiptare, duke çmontuar kombin tonë në copa.

Kosova, qëndra e epopesë shqiptare, iu dha Serbisë.

Çamëria, bastion i shqiptarëve myslimanë dhe ortodoksë patriotë, iu dorëzua Greqisë.

Ulqini, Plava, Gucia iu falën Malit të Zi.

Dhe më e keqja, Shqipëria u shpall shtet, por me kufij që nuk përfaqësonin kurrë kombin shqiptar.

Pas pavarësisë, Shqipëria jetoi me kancerin e një Europe hipokrite, që e la të varfër, të pambrojtur dhe në krizë, për ta përdorur si eksperiment politik në Ballkan.

Nga idealistët tek servilët: Politika pas 1991

Me rënien e komunizmit, Shqipëria nuk u çlirua. Përkundrazi, u kolonizua sërish, por kësaj here me dorashka të bardha dhe euro-dolarë. Emrat ndryshuan, por tradhtia mbeti po ajo.

Berisha, Nano, Meta, Rama – të gjithë u kthyen në administratorë të interesave të huaja, duke privatizuar çdo gjë, nga toka, industria, energjia e deri tek nderi i vendit.

34 vjet tranzicion prodhuan oligarkë, politikanë të pashpirt dhe qytetarë të mërguar, ndërsa Shqipëria u shndërrua në një vend të boshatisur e të shitur.

Rilindja Sorosiane (2013–2025)

Me ardhjen në pushtet të Edi Ramës dhe të ashtuquajturës “Rilindje”, projekti globalist gjeti mishin më të butë për të futur helmin. Rilindja nuk ishte shqiptare, as reformuese, por ishte një armë ideologjike për të shkatërruar çdo bërthamë kombëtare që kishte mbetur.

Shkatërrimi i sistemit arsimor me reforma anti-kombëtare.

Urbanizimi i shfrenuar i Tiranës për të zhdukur historinë dhe identitetin.

Grabitja e bregdetit shqiptar nga kompani me lidhje me Sorosin dhe partnerë globalistë.

Shpërbërja e sistemit të drejtësisë në emër të “reformës”, por në fakt për të ndërtuar një kastë të kontrolluar nga ambasadat.

Largimi masiv i shqiptarëve të rinj, që në fakt është spastrimi demografik i projektuar.

Loja e gjatë për zhdukjen e Shqiptarisë – nga 1878 te 2025

Sot po mendojmë se jemi në krizë politike. Jo. Kjo është një luftë gjeopolitike e gjatë, ku objektivi është një: të zhduket kombi shqiptar si faktor në Ballkan.

Në 1878, kur u themelua Lidhja e Prizrenit, shqiptarët kërkuan autonominë për katër vilajetet. Europa, me urdhër të Rusisë dhe Francës, nuk njohu kurrë të drejtën tonë, por i dha troje shqiptare Malit të Zi dhe Serbisë.

Në 1913, Europa e ndau Shqipërinë në copa dhe konfirmoi zhdukjen e Çamërisë, Kosovës, Plavës, Gucisë nga kufijtë tanë.

Në 1945, pas Luftës së Dytë Botërore, përmes aleancës Tito–Stalin–Enver, Kosova iu la Jugosllavisë si “dhuratë”, për hir të një balance mes Lindjes dhe Perëndimit.

Në 1999–2008, edhe pse Kosova shpalli Pavarësinë, fuqitë perëndimore kujdesen që ajo të mos bashkohet kurrë me Shqipërinë.

Në 2013–2025, përmes “reformave” dhe “integrimit europian”, Rilindja Sorosiane realizoi më në fund atë që nuk arriti dot Europa me luftë: çmontimin e kombit shqiptar përmes boshatisjes, legalizimit të grabitjes dhe ndalimit të çdo zëri patriotik.

Kjo nuk është më lojë politike, është mbijetesë kombëtare

Kush e mendon që kjo është thjesht një luftë mes partish, nuk e kupton thelbin: është një projekt shumë më i thellë, që kërkon ta zhdukë shqiptarin si njeri krenar, si zot të tokës së vet, si simbol të Ballkanit.

Ndaj është koha të rikthehet fryma e Rilindjes së vërtetë. Me libra si ato të Sami Frashërit. Me qëndresë si ajo e Isa Boletinit. Me ndërgjegje si ajo e Hasan Prishtinës. Me trimëri si e Mic Sokolit. Me vizion si ai i Nolit. Dhe me zemër shqiptari si e Isa Boletinit, e jo me tru burokrati.

Ndalohet kopjimi dhe shpërndarja pa lejen e portalit PatriotikMedia.al. Ky material është i mbrojtur sipas ligjit nr. 35/2016 për të drejtën e autorit dhe të drejtat e lidhura me të.