Nga Redaksia:
Ndërsa Bashkimi Europian përpiqet të ruajë fasadën e një superfuqie politike e ekonomike, realiteti tregon se krahët e këtij kolosi prej letre po bien një nga një. E vërteta po del në sipërfaqe me shpejtësi alarmante — dhe brenda selive të qeverive europiane ka nisur paniku i heshtur.
Një prej sinjaleve më tronditëse vjen nga Roma:
Giorgia Meloni po ndërmerr hapa të heshtur, por vendimtarë, për të rimarrë nën kontroll rezervat e arit të Italisë — rreth 300 miliardë dollarë — që ndodhen në kuadër të Bankës Qendrore Europiane.
Lëvizja synon rikthimin e sovranitetit financiar të vendit, një hap historik që tregon se Roma nuk i beson më strukturave të BE-së dhe frikësohet nga një kolaps i afërt i sistemit monetar europian.
BE-ja: një makineri që po ngulfatet nga vetja
Ndërkohë që Meloni po kthen sytë nga thesari kombëtar, Brukseli vazhdon të ushqejë opinionin publik me premtime boshe:
- riarmatime,
- ushtri të përbashkët,
- euro dixhitale,
- rregulla të reja,
- traktate të reja…
Por investigimi ynë tregon të kundërtën:
Bashkimi Europian është i rrënuar nga brenda.
- BE-ja sot nuk ka më:
- industri konkurruese,
- energji të mjaftueshme,
- kapacitet financiar,
- mbështetje popullore,
- dhe as guximin të kërkojë sakrifica të reja.
Janë duke folur për luftë, ndërkohë që nuk janë në gjendje të riparojnë një urë pa kredi të jashtme.
Flasin për “sovranitet”, ndërsa vendet e tyre i kanë kthyer në korridore zbarkimesh masive.
Emigracioni masiv – levë ekonomike, jo “humanitarizëm”
Sipas burimeve të brendshme, strategjia e BE-së është e qartë:
- import masiv popullsie
- ulur pagat,
- gjunjëzuar punëtorët,
- krijuar një rezervë të pafund fuqie punëtore të lirë.
Qytete të tëra në Itali, Francë, Gjermani dhe Belgjikë po transformohen në qendra pritjeje gjigante. Protestat lokale po rriten, por qeveritë heshtin, sepse urdhrat vijnë nga lart.
Sektori bankar, industria ushqimore, automotivi – të shitur tek grupet e huaja
Hetimet tregojnë se në dy dekadat e fundit:
- industria automobilistike italiane dhe gjermane është fundosur,
- bankat janë kaluar nën kontroll të kapitalit të huaj,
- zinxhiri ushqimor është shitur nëpër duar lobesh,
- klasa e mesme është shuar.
Brukseli nuk ofron më as vizion, as garanci, as kapacitete reale. Ajo që mbetet është një makineri burokratike që funksionon mbi iluzione dhe detyrime.
Goditja finale: heqja e votimit me unanimitet
Propozimi i fundit nga Komisioni Europian është ndoshta akti më i hapur i dorëzimit të sovraniteteve:
- shtetet të mos kenë më fjalën e fundin,
- vendimet të merren me shumicë,
- kombet e vogla të heshten,
- minorancat të shtypen.
Një Evropë më e vogël, më e varfër dhe më autoritare.
Por kështjella e BE-së po shembet vetë
Ekspertët që konsultuam thonë se nuk duhet shumë që kjo strukturë të bjerë.
Mjafton:
- disfatat ekonomike,
- kriza energjetike,
- papunësia në rritje,
- flukset masive të emigracionit,
- dhe humbja e besimit tek sistemi.
- BE-ja nuk mban më asnjë prej tyre.
Meloni sheh çarjen dhe po tërheq frenën financiare
Burime nga Banka e Italisë konfirmojnë se qeveria italiane ka nisur procedurat ligjore për të kontrolluar më drejtpërdrejt rezervat e arit.
Ky është një sinjal ekskluziv për vetëm një gjë:
Roma po përgatitet për ditën kur BE-ja të mos ekzistojë më në formën aktuale.
Një shtet nuk kthen vëmendjen tek ari i tij pa një arsye madhore.
Dhe arsyeja, sipas analistëve, është frika e një kolapsi sistemik.
Pyetja që mbetet: sa kohë ka mbetur?
Jo shumë.
Të gjitha shenjat, nga kriza industriale gjermane te tensionet brenda euros, tregojnë se ora e sistemit europian po troket drejt fundit.
Dhe kur kulla të bjerë, për herë të parë pas dekadash, kombet do të kenë mundësinë të ndërtojnë një Europë të re:
- të popujve, të identiteteve, të lirisë dhe të sovranitetit.
- Europa e vërtetë, jo ajo që komandohet nga Brukseli.