By redaksia 
Nga Redaksia
Shumëkush e njeh mitin e Kalit të Trojës – një nga tregimet më të fuqishme të mashtrimit në historinë njerëzore. Por jo të gjithë e kuptojnë se sa aktual është ky mit edhe sot, sidomos në politikën shqiptare, ku mashtrimi, strategjitë e infiltrimit dhe veshja e gënjeshtrës me petkun e dhuratës janë bërë pjesë e përditshmërisë sonë kombëtare.
Çfarë ishte në të vërtetë Kali i Trojës?
Sipas mitit grek, grekët ndërtuan një kalë të madh prej druri, e lanë atë si një “dhuratë paqeje” jashtë mureve të Trojës dhe u larguan. Trojanët e pranuan “dhuratën” dhe e futën brenda qytetit – por brenda kalit ishin fshehur luftëtarët që hapën portat natën, duke i sjellë qytetit shkatërrim të plotë.
Por një teori e re, e propozuar nga arkeologu detar italian Francesco Tiboni, shkon edhe më thellë: ajo sugjeron se nuk ka pasur kurrë një kalë prej druri – por një keqinterpretim i një fjale që dikur nënkuptonte një anije me figurë kali, një “hippos”, që më vonë u përkthye fjalë për fjalë si “kalë”. Kështu, miti lindi jo nga realiteti, por nga një gabim përkthimi, një simbolikë e keqkuptuar.
A nuk po ndodh kjo edhe me Shqipërinë sot?
Kali i Trojës shqiptar: kur “dhuratat” janë shkatërrim në heshtje
Në Shqipëri, kemi parë shumë “kale të Trojës” të futen në zemrën e institucioneve tona. Jo si skulptura prej druri, por si persona, projekte, fonde e marrëveshje ndërkombëtare që hyjnë me premtime për paqe, zhvillim apo integrim – dhe që përfundojnë duke shkatërruar çdo gjë që ka mbetur nga sovraniteti kombëtar.
Politikanë të “importuar” me etiketa ndërkombëtare, që premtojnë reforma por shërbejnë interesat e Sorosit dhe burokracisë globale.
Projekte “strategjike” të huaja, që maskohen si investime, por në thelb janë mjeti për të kontrolluar pasuritë natyrore dhe territorin shqiptar.
Marrëveshje sekrete me partnerë të mëdhenj, që nën pretekstin e paqes dhe stabilitetit, hedhin themelet e një protektorati të heshtur mbi Shqipërinë.
Dhe shqiptarët, njësoj si trojanët e dikurshëm, të lodhur nga lufta, të mashtruar nga propaganda dhe të shpërndarë shpirtërisht, i pranojnë këto “dhurata” me shpresë.
Edi Rama si një “Sinon” modern
Në mit, Sinon ishte greku që bindi trojanët të pranojnë kalin, duke u shtirur si i braktisur dhe duke luajtur rolin e viktimës. A nuk ka qenë edhe kryeministri shqiptar një mjeshtër i rolit të viktimës dhe të njeriut që “dëshiron vetëm të mirën e kombit”? Nga aleancat me Sorosin, tek marrëveshjet e errëta rajonale, e deri te shkatërrimi i sovranitetit energjetik dhe bujqësor, gjithçka është prezantuar si “e domosdoshme për integrimin dhe zhvillimin”.
Por zhvillimi nuk erdhi. Erdhën monopolet, largimi i rinisë dhe një shtet që gjithnjë e më shumë i përngjan një qendre të menaxhuar nga jashtë, jo një komb i lirë.
Mësimi nga Troja: mos beso çdo dhuratë
Mitologjia e Kalit të Trojës është më shumë se një histori e lashtë. Është një paralajmërim i përjetshëm:
“Mos u beso dhuratave kur vijnë nga ata që më parë të kanë luftuar.”
Sot, Shqipëria ka nevojë për ndërgjegjësim kombëtar, për një zgjim politik e qytetar, që të mos lejojë më asnjë lloje “kali” të hyjë brenda mureve të shtetit me pretekstin e ndihmës apo integrimit.
Sepse herën e parë ishte mit,tani është realitet.
PatriotikMedia.al – zëri i shqiptarëve që nuk bien pre e mashtrimeve me buzëqeshje diplomatike.
Ndalohet kopjimi dhe shpërndarja pa lejen e portalit PatriotikMedia.al. Ky material është i mbrojtur sipas ligjit nr. 35/2016 për të drejtën e autorit dhe të drejtat e lidhura me të.