Ishte gjithmonë e pabesueshme që Comey nuk dinte se Russiagate ishte një shpifje e Clinton — dhe tani shënimet e tij e rrëzojnë këtë gënjeshtër.
Nga Hans Mahncke:
Prokurorja e SHBA-së për Distriktin Lindor të Virxhinias, Lindsey Halligan, dorëzoi një set dokumentesh të jashtëzakonshme në dosjen publike të çështjes ndaj ish-Drejtorit të FBI-së, James Comey. Këto dokumente variojnë nga komunikimet e Comey-t me informatorin e tij të brendshëm Daniel Richman – profesor i Columbia-s, i punësuar nga FBI vetëm për të shpërndarë në media narrativat që vetë Comey dëshironte – deri te mesazhet mes Richman dhe gazetarit të New York Times, Michael Schmidt. Por dokumenti më tronditës është një: shënimet e shkruara me dorë të vetë Comey-t, që provojnë qartësisht se ai e dinte që në fillim se e gjithë historia e “bashkëpunimit me Rusinë” ishte një mashtrim i organizuar nga fushata e Hillary Clinton.
Me fjalë të tjera: Comey duhej të hetonte Hillary Clinton për krijimin e mashtrimit politik më të rrezikshëm në historinë e Amerikës – akuzën e rreme se kandidati republikan Donald Trump po bashkëpunonte me Kremlinin. Por ai bëri të kundërtën: e armatosi këtë gënjeshtër dhe përdori gjithë fuqinë e FBI-së për të shkatërruar Trump-in. Ndërsa shumica e 14 dokumenteve të reja tregojnë si Comey manipulonte median nëpërmjet informatorëve anonimë për ta zbardhur veten ose për ta njollosur Trump-in, pika thelbësore është kjo: tani kemi provë të pakundërshtueshme se Comey e dinte që rrëfimi për “Russiagate” ishte një operacion i pastër politik i Clinton-it.
Dokumente që duhej të ishin shkatërruar
Fakti që këto dokumente ekzistojnë sot është i jashtëzakonshëm. Ato u gjetën brenda një “burn bag” të FBI-së – thasë të veçantë ku futen dokumente sekrete për t’u djegur. Për arsye ende të panjohura, disa prej këtyre thasëve – pesë në total – nuk u dogjën kurrë. Ato përfunduan në një dhomë të mbyllur, të pashfrytëzuar, të klasifikuar si SCIF në selinë e FBI-së. Pse u lanë aty? Askush nuk e di. Ndoshta një sinjalizues i heshtur, ose një punonjës me ndërgjegje, ka ndërhyrë.
Sipas një dokumenti të FBI-së të korrikut 2025, i cili hapi një hetim të brendshëm për mënyrën se si këto “burn bags” përfunduan në SCIF, duket se ato u vendosën aty në ditët para inaugurimit të dytë të Trump-it në janar 2025. Brenda tyre kishte edhe materiale lidhur me bastisjen në Mar-a-Lago, trazirat e 6 janarit, dhe aneksin tepër sekret të raportit të Prokurorit Special John Durham, ku shpjegohej se inteligjenca amerikane kishte zbuluar që në verën e vitit 2016 se narrativi “Trump-Rusi” ishte një shpikje e Clinton-it.
Nuk dihet nëse ato dokumente u grumbulluan për t’u shkatërruar dhe u harruan, apo dikush s’e përfundoi dot operacionin, apo thjesht u lanë qëllimisht për t’u gjetur nga ekipi i ri i Trump-it.
Në çdo rast, falë fatit, ndërgjegjes njerëzore ose providencës, këto thasë mbijetuan. Ato u zbuluan këtë vit nga drejtori i FBI-së, Kash Patel, dhe ekipi i tij – dhe tani janë themeli i çështjes kundër Comey-t.
Prova dërrmuese për akuzë penale
Fati nuk mbaroi këtu. Paraardhësi i Halligan-it, prokurori Erik Siebert (i emëruar fillimisht nga Trump, por i mbështetur nga senatorët demokratë Kaine dhe Warner), kishte vendosur të mos ngrinte akuza ndaj Comey-t për gënjeshtrat e tij dhe për rrjedhjen e informacionit në media. Megjithatë, siç tregojnë dokumentet e reja, prova dërrmuese ekzistonte. Vendimi i tij për të mos ngritur akuza arriti deri te Presidenti Trump, i cili e shkarkoi Siebert-in pak ditë para se të skadonte afati ligjor për ngritje akuzash.
Për Comey-n, akuzat për dëshmi të rreme në Kongres lidheshin me 30 shtator 2020 – gjë që i linte Halligan-it vetëm disa ditë kohë për të përthithur vite të tëra dokumentesh dhe për të bindur një juri të Virginisë së Veriut (një fushë e kontrolluar fort nga demokratët) për të ngritur akuza. Ajo ja doli, pavarësisht rezistencës së brendshme.
Pastaj ndodhi një kthesë tjetër: vetë Comey, duke kërkuar të pushonte çështjen duke pretenduar “ndjekje të padrejtë politike”, hapi derën që Halligan të publikonte të gjitha provat e tij – përfshirë dokumentet e “burn bags”.
Shënimet e Comey-t që e fundosin
Megjithatë, juria refuzoi të ngrinte akuzën më të rëndë: gënjeshtrën e Comey-t kur tha se nuk dinte për planin e Clinton-it. Halligan e ngarkoi, por juria – pothuajse me siguri për arsye politike – nuk pranoi.
Por provat e reja e mbyllin përfundimisht këtë boshllëk.
Shënimet e shkruara me dorë më 26 shtator 2016 nga Comey përmbajnë shprehjen e qartë: “Clinton plan to tie Trump.”
Kjo pas vetëm pak javësh pasi CIA i kishte përcjellë atij informacione zyrtare që Clinton po planifikonte të lidhte Trump-in me Rusinë si taktikë politike.
Deri më sot, referimi i CIA-s ishte i vetmi dokument që provoi se Comey ishte informuar. Por Comey pretendonte se nuk e kishte lexuar dhe nuk kujtonte asgjë. Kjo gjithmonë ka qenë e pabesueshme – dhe tani dokumentet e tij e rrëzojnë.
Situata bëhet edhe më e rëndë nga fakti se vetëm një javë para këtyre shënimeve, avokati i fushatës së Clinton-it, Michael Sussmann, dorëzoi në FBI një USB me “prova” të rreme për komunikime Trump–Rusi. Analistët e FBI e kuptuan menjëherë se ishte mashtrim. Pra, Comey kishte në dorë edhe referimin e CIA-s, edhe provat false të Sussmann-it, dhe megjithatë vazhdoi hetimin politik kundër Trump-it.
Shënimet e sapozbuluara, të cilat Halligan thotë se “nuk kanë qenë kurrë në duart e asnjë ekipi tjetër hetimor”, provojnë përfundimisht: Comey e dinte që narrativi “Russiagate” nuk ishte informacion i shërbimeve sekrete, por një operacion politik i orkestruar.
Dëmi që shkaktoi Comey
Vendimi i Comey-t për të mos e mbyllur hetimin e rremë për “bashkëpunimin me Rusinë” helmoj vite të tëra të presidencës së Trump-it, shkatërroi jetët e shumë të pafajshmëve, kriminalizoi diplomacinë me Rusinë, përmbysi ekuilibrat gjeopolitikë duke afruar Moskën me Pekinin, dhe thelloi mosbesimin publik ndaj çdo institucioni kryesor amerikan.
Për këtë tradhti, ai meriton një dënim proporcional me dëmin historik të shkaktuar – edhe pse me shumë gjasë nuk do ta marrë kurrë, sepse juria refuzoi ta akuzojë në pikën kryesore.
Por falë këmbënguljes së disa njerëzve të pakorruptueshëm – Kash Patel, Lindsey Halligan – dhe ndoshta falë një provë të vogël hyjnore, e vërteta më në fund po del në dritë.
Hans Mahncke është këshilltar i brendshëm në një firmë globale këshillimi biznesi. Ai mban diploma LL.B., LL.M. dhe Ph.D. në drejtësi. Ai është autori i librit “Swiftboating America: Exposing the Russiagate Fraud, from the Steele Dossier to the FBI’s Crossfire Hurricane Investigation”.
Ndalohet kopjimi pa lejen e portalit PatriotikMedia.al. Ky material është i mbrojtur sipas ligjit nr. 35/2016 për të drejtën e autorit dhe të drejtat e lidhura me të.