20 Aug 2025, Wed

ANALIZA: Ukraina do të jetë “Muri i ri i Berlinit”…

Nga Redi Minga:

Pse “muri i ri”?

Në mars 2022, Zelensky i foli Bundestagut me një paralajmërim të ftohtë: po ngrihet një “mur i ri” në zemër të Europës, “midis lirisë dhe jorëlirisë”, që zmadhohet me çdo bombë mbi Ukrainë. Kjo nuk ishte metaforë për efekt retorik; ishte diagnozë politike e një epoke të re ndarjeje gjeopolitike mes botës perëndimore dhe Rusisë.

Rusi–SHBA: nga “armëpushim” te hartat e reja

Tri gjëra e përkufizojnë fazën aktuale:

  1. Siguri me garanci të paqarta
    Në samitet e ditëve të fundit në Uashington, Presidenti i SHBA ka premtuar “të ndihmojë në garantimin e sigurisë së Ukrainës” në një marrëveshje paqeje — por pa trupë amerikane në terren dhe me detaje ende të paqarta. Kyç: garancitë po shtyhen drejt modelit “NATO-like pa NATO”, pra garanci politike, jo nen 5.
  2. Diplomaci e dyfishtë dhe mesazhe kontradiktore
    Pas takimeve me Putinin e Zelenskyn, sinjalet e SHBA kanë qenë të lëkundura: herë tolerancë ndaj lëshimeve territoriale, herë insistim për siguri të fortë për Kievin. Kjo paqartësi strategjike i jep Moskës hapësirë manovrimi, ndërsa e mban Kievin në pritje.
  3. Ofertat e Putinit, logjika e ndarjes
    Sinjalet e fundit sugjerojnë një kornizë ku Rusia heq dorë nga xhepa të vegjël të pushtuar, ndërsa Ukraina dorëzon sipërfaqe lindore që Moska s’e ka marrë dot ushtarakisht — një ndarje de facto që betonohet politikisht. Kjo është thelbi i “murit të ri”.

“Modeli Berlin”: rikthimi i zonave të kontrollit?

Që nga prilli, propozime të afërta me ekipin amerikan të ndërmjetësimit hodhën idenë e një ndarjeje sipas modelit të Berlinit pas Luftës II Botërore: Perëndimi nën kujdestari britaniko-franceze, Lindja nën kontroll rus, dhe një zonë demilitarizuese në mes. Kritikat e quajtën një hartë “sikur e ka vizatuar vetë Putini”. Kjo nuk është vetëm gabim strategjik; është fitore narrativash për Kremlinin: e kthen Ukrainën nga shtet sovran në “hapësirë për t’u administruar”.

Fronti ushtarak: realiteti që dikton politikën

Në terren, ofensivat ruse vazhdojnë me ritëm të matur, me presion të vazhdueshëm në Luhansk/Donetsk dhe Zaporizhia. Edhe kur nuk shënohen përparime të mëdha ditore, mulliri operacional i Moskës gërryen mbrojtjet, gjë që e bën Kremlinin më pak të interesuar për armëpushim pa të mira konkrete në tavolinë.

Çfarë do të thotë “muri i ri” për Europën?

Gjeografi politike e ngrirë: Një kufi i ri i hekurt në lindje, me rrezik shndërrimi në status-quo shumëvjeçare.

Precedent për agresion: Ndarja e imponuar shpërblen forcën, jo të drejtën; nesër mund të shërbejë si shabllon gjetkë.

Bosht sovraniteti: Ukrainës i kërkohet të jetë e fortë vetë — teza e përkrahur gjerësisht nga ekspertë të sigurisë: garancia reale është kapaciteti vendas plus furnizime të qëndrueshme, jo formula gri që i lënë Moskës levë presioni.

Tre skenarët (i keq → dhe i mirë)

  1. Ndarje formale me “zonë tampon”
    Stabilizon luftime, por ngrin dhunën: njohje implicite e fitimeve ruse, minon rendin europian. (Rreziku më i madh)
  2. “Paqe pa paqe”: armëpushim i brishtë, garanci të paqarta, monitorim europian me mandat të kufizuar. Kthen Ukrainën në Berlin të Luftës së Ftohtë 2.0 — një front inteligjence, presioni ekonomik e sabotimi.
  3. Deterrencë e fortë për Kievin: financim afatgjatë, linja furnizimi të garantuara, integrim mbrojtës euro-atlantik de facto (edhe pa nen 5). Ky skenar e shkërmoq logjikën e murit, sepse e bën të pavlefshme shantazhin e forcës.

Mësimi i Berlinit: muret bien nga forca + kohezion

Muri i vjetër i Berlinit ra kur Perëndimi ishte i bashkuar në strategji dhe Lindja ekonomikisht e rrënuar. Për Ukrainën, ekuacioni është i njëjtë:

Kohezion politik transatlantik, jo sinjale të përziera.

Mbështetje e parashikueshme ushtarake/industriale, jo “për javën tjetër”.

Refuzim i ndarjes si zgjidhje të shpejtë — sepse muret e ngrira sjellin luftëra më të mëdha më vonë.

Një “mur i ri” në Ukrainë do të thotë një Europë më e pasigurt, presion më i madh rus në Ballkan, ekonomi energjetike më të brishtë dhe më shumë hapësirë për politikë të forcës. Shqipëria dhe aleatët në rajon fitojnë vetëm nëse parimi i sovranitetit mbron kufijtë — jo nëse hartat vizatohen në tavolina të mbyllura.

Nëse Perëndimi pranon një Berlin të ri në Ukrainë, atëherë vija e ndarjes s’do të ndalet në Dnipro. Historia na ka provuar: muret nuk sjellin paqe; ato vetëm shtyjnë llogarinë për nesër — dhe e rrisin çmimin.

Ky material është pronë e Patriotikmedia.al dhe është i mbrojtur nga ligjet për të drejtën e autorit. Ndalohet riprodhimi, apo publikimi i plotë apo i pjesshëm i këtij materiali pa lejen e shkruar paraprakisht nga redaksia. Shkelësit do të përballen me pasojat ligjore sipas legjislacionit në fuqi.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *