“Kasapë të këqij dhe kasapë të mirë – Standardet e dyfishta të Perëndimit”…

Nga Redi Minga

Në një status ne facebook Kastriot Çipi shkruante me ironi therëse:

“Serbia sulmoi Slloveninë, Kroacinë, Bosnjën dhe Kosovën.

Izraeli sulmoi Gazën, Libanin, Sirinë dhe Iranin.
Milosheviçi ishte për Perëndimin ‘Kasapi i Ballkanit’.
Netanyahu është lideri i të vetmes demokraci në Lindjen e Mesme.”

Këto katër rreshta janë më shumë se një aforizëm. Janë një akt akuze ndaj dyfytyrësisë së diplomacisë ndërkombëtare. Sepse, po të vrasësh civilë në Ballkan, të quajnë kasap. Po të vrasësh civilë në Gaza, të thurin lavde për “të drejtën për vetëmbrojtje”.

Milosheviçi: Kasapi “i duhur”

Në vitet ’90, bota u trondit nga pamjet e masakrave në Bosnje, etnikisht të pastra, të kryera nga ushtria serbe. Masakra të njohura ndërkombëtarisht si krime kundër njerëzimit. E për këtë, Sllobodan Milosheviç u shpall kriminel lufte nga Tribunali i Hagës.

Por a ishte Milosheviçi problem sepse vrau? Apo sepse vrau pa leje nga Perëndimi?

Netanyahu: Kasapi “i dobishëm”

Benjamin Netanyahu, prej dekadash lider i Izraelit, ka komanduar bombardime që kanë vrarë mijëra gra e fëmijë palestinezë në Gaza. Në emër të “sigurisë”. Ka mbështetur ndërtimin e vendbanimeve të paligjshme në territore të pushtuara. Ka shpallur se do të “shkatërrojë Hamasin” duke shkatërruar një popull të tërë në këtë proces.

Dhe çfarë thotë Perëndimi?
– “Izraeli ka të drejtë të mbrohet.”
– “Netanyahu është një partner demokratik.”
– “Lufta është kundër terrorizmit.”

Në realitet, ata që e kanë kthyer Gazën në një laborator shfarosjeje, nuk quhen kasapë. Janë miq. Janë aleatë strategjikë. Janë pjesë e asaj “demokracie të vetme” në Lindjen e Mesme që mban një milion njerëz në rrethim dhe errësirë.

Demokracia si flamur për krimin

Nëse një lider qëndron në pushtet përmes votës, por urdhëron krime të përmasave masive, a është më pak kriminel?

A mjafton që të jesh “demokraci” për të mos u ndëshkuar për bombardime ndaj spitaleve, për përdorim të fosforit të bardhë, për ndalimin e ndihmave humanitare?

Apo thjesht duhet të jesh aleati i duhur, që të mos kesh kurrë frikë nga Haga?

Ballkani nuk ka naftë – Palestina nuk ka lobistë

Pse u bombardua Serbia në vitin 1999 dhe jo Izraeli në 2024?
Sepse Serbia nuk kishte lobistë në Kongresin Amerikan.
Sepse Kosova ishte simboli i një padrejtësie që nuk prekte interesat e korporatave perëndimore.
Sepse Ballkani është fushë e vogël shahu.

Palestina, nga ana tjetër, është fjala që askush nuk do ta thotë me zë të lartë në Washington. Kush e thotë, shpallet antisemit.

Hipokrizia si doktrinë

Kemi hyrë në një epokë ku e vërteta nuk ka më rëndësi. Vetëm aleanca. Vetëm interesat. Vetëm gjeopolitika. Dhe në këtë botë, një kasap nuk gjykohet për thikat që mban në dorë, por për flamurin që mban mbi supe.

Nëse është flamuri i gabuar – ti je terrorist, kriminel, armik i rendit ndërkombëtar.
Nëse është flamuri i duhur – ti je hero, mbrojtës i vlerave, gardian i demokracisë.

Përballë këtij realiteti të shëmtuar, mbetet vetëm një pyetje për të gjithë ata që besojnë ende në drejtësi ndërkombëtare:

A ka drejtësi kur krimi matet me pasaportë?