Nga Redaksia:
Në një vend ku miliona euro vidhen çdo vit në tendera fiktivë, në koncesione mafioze dhe në projekte imagjinare “rilindjeje”, invalidët e Shqipërisë janë lënë në mëshirën e fatit. Një kategori e tërë njerëzish — ata që kanë humbur aftësinë për të punuar, shumë prej tyre si pasojë e aksidenteve, sëmundjeve të rënda apo luftërave — trajtohen nga shteti si “shpenzim i panevojshëm”.
Të dhënat që flasin vetë
Sipas të dhënave zyrtare të ISSH, mbi 70 mijë qytetarë në Shqipëri përfitojnë ndihmë financiare si invalidë pune. Por, pagesa mujore për ta është vetëm 14 mijë deri në 16 mijë lekë, një shumë qesharake që nuk mjafton as për ilaçet bazë, jo më për jetesë dinjitoze. Ndërkohë, drejtuesit e institucioneve publike marrin rroga prej 3-5 milionë lekësh në muaj, pa folur për bonuset, makinat luksoze dhe udhëtimet jashtë shtetit.
Rilindja e korrupsionit mbi kurrizin e të sëmurëve
Ka dhjetëra raste të denoncuara ku komisionet mjekësore (KEMP) janë kthyer në vatra të hapura korrupsioni. Qytetarët e sëmurë detyrohen të japin para për të marrë një vërtetim invaliditeti. Ka raste ku njerëz me kancer, me paraliza të dokumentuara, janë refuzuar nga komisioni sepse “nuk plotësojnë kriteret”, ndërsa të tjerë, që s’kanë asnjë problem shëndetësor, marrin përfitime vetëm se kanë lidhje partiake apo njohje me mjekët.
Në disa rrethe, si Shkodra, Elbasani apo Vlora, kontrollet e brendshme kanë zbuluar skema mashtrimi, ku mjekë dhe punonjës socialë firmosnin dosje fiktive për “invalidë rilindas”, ndërsa të vërtetët mbeteshin në radhë pa asnjë ndihmë.
Mashtrimi me ndihmën sociale
Qeveria e Edi Ramës shpall me bujë “rishikimin e ndihmës ekonomike dhe invaliditetit”, por në realitet, ky është proces filtrimi politik. Shumë invalidë që nuk kanë lidhje me Partinë Socialiste humbasin pagesën, ndërsa militantët e PS-së marrin mbështetje të dyfishtë: ndihmë sociale dhe punë fiktive në bashki.
Ku shkojnë fondet e BE-së për personat me aftësi të kufizuar?
Bashkimi Evropian ka dhënë miliona euro për “integrimin e personave me aftësi të kufizuar”, për përmirësimin e infrastrukturës, transportit dhe shërbimeve sociale. Por, askush nuk sheh rezultate. Qytetet shqiptare janë ende pa rampa, pa ashensorë funksionalë, pa qasje publike për invalidët. Ato para janë zhdukur në projektet e “Rilindjes Urbane”, në fasada betoni dhe reklama televizive.
Turpi i një shteti që i harron më të dobëtit
Sot, në Tiranë, Shkodër, Fier apo Gjirokastër, sheh çdo ditë invalidë që lypin rrugëve. Disa prej tyre kanë qenë punëtorë, mësues, ushtarakë – njerëz që kanë kontribuar për këtë shtet. Dhe tani, shteti që ata ndërtuan, i ka braktisur.
Në vend të një sistemi që i ndihmon, Rilindja ka ngritur një sistem që i poshtëron. Ministrat shfaqen me karrige me rrota nëpër aktivitete për “ndjeshmëri sociale”, por realiteti është ndryshe: për ta, invalidët janë vetëm dekor propagandistik.
Një shtet që i detyrohet nder dhe jo mëshirë
Invalidët nuk kanë nevojë për lëmoshë, por për dinjitet, trajtim të drejtë dhe respekt. Ata janë pasqyra më e qartë e shpirtit të një kombi. Dhe sot, kjo pasqyrë tregon fytyrën e shëmtuar të një shteti të kapur nga korrupsioni, mashtrimi dhe pabarazia.
Ndalohet kopjimi pa lejen e portalit PatriotikMedia.al. Ky material është i mbrojtur sipas ligjit nr. 35/2016 për të drejtën e autorit dhe të drejtat e lidhura me të.